parang ang tagal'tagal co na yatang di nagba'blog. ilang araw na ba? isang linggo na din yata e.
ang totoo nian, tinatamad acong gumawa ng blog entry. ang dame co sanag iku'kwento, kaya lang ang dami co ding ginagawa e. kaya nga puro drafts lang ang nagagawa co, di co na natatapos.
kaya ilalagai co na lang ang summary ng mga nagyari sa'ken. konti lang naman, at hindi co na rin ie-elaborate dahil tinatamad talaga aco. =D
*sumali aco ng field demo kahet di naman aco marunong sumayaw. kaya ng super practice aco e. at nung pagkatapos nameng mag'practice nung friday, ayun, super sakit ng kaliwang hita co hanggang lunes.
*ang daming nagkaroon ng sayad in the past few days. >___>
*di aco naka'aattend ng choir nung sabado. si mama kase, tinopak. derecho na lang tuloi kame sa debut.
*nakita co na rin yung taong nami'miss co. =D pero di pa kami masyadong nakapag'bonding. okay lang yun, kuntento na aco.
*kasali na aco sa concert para sa foundation. ewan co kung ketket lang ba aco dun o talagang isasali aco ni sir. pff..
Tuesday, January 27, 2009
Wednesday, January 21, 2009
gala
last day na ng exam! sa wakas!
maayos naman ang aking exam. sure naman aco sa aking mga sagot. suprisingly, nadalian lang aco dun sa math. nahirapan lang aco dun e sa identification dahil di naman aco nag'review. statistics na kame at mejo madali lang naman siya.
--
pagkatapos ng exam e tambay muna kame nila apple sa school. sila ayyah, eday, at iba pang third year choir e nasa mai stage dahil magpa'practice sila para sa concert sa foundation day. puro nga sila wordsworth at aco lang yata ang choir ng third year na hindi kasama sa kanila, dahil aco lang naman ang third year choir member na non'star.
ang hirap talagng maging odd one out. sabe ni sir e kakanta nga daw aco ng solo sa concert, pero hindi co alam kung matutuloi pa dahil wala naman xang sinasabe si sir.
but this isn't about the performance itself, but the fact that i am performing with them--the people who are important to me--matters. sa choir kase halos nandun na ang mga kaibigan co, ang mga taong gusto cong makasama. kaya nga naglu'look forward aco sa saturdays kung saan mai practice at kanta kame at sa iba pang practice kasama sila. at ngayon, dahil non'star aco, dahil iba aco, e di co man lang sila makakasamang mag'perform. hindi talaga maiwasan ang mga harang at pader sa pagitan ng star at non'star.
--
umuwi muna aco para kumain at magbihis. super ligo nga aco dahil ang inet e. bumili muna aco ng sim co ng globe. retailer sim. P200.00 nga e!
at nung pagdating co sa school, jusme, di naman daw pala tuloi ang practice. nagsukatan lang kame ng pang'costume.
mga 2 o'clock pa lang, kaya super gala kame ni ayyah sa SM. nyahaha!
mai Twilight na pala sa National. kaya lang, yung maliit na Twilight yun e.
wala lang, ikot'ikot lang kame. kumaen ng waffle at ice cream.. nyahahaha!
mai nakita pa nga kame na lalaki na naka'Akatsuki na jacket. ang cute nga nia e!! kaya lang, pang'totoy pa ang itsura. parang mga 13 or 14 lang. malande..
super picture na naman to the max:
hay nako. sana pwedeng parating makipag'bonding with my friends.
maayos naman ang aking exam. sure naman aco sa aking mga sagot. suprisingly, nadalian lang aco dun sa math. nahirapan lang aco dun e sa identification dahil di naman aco nag'review. statistics na kame at mejo madali lang naman siya.
--
pagkatapos ng exam e tambay muna kame nila apple sa school. sila ayyah, eday, at iba pang third year choir e nasa mai stage dahil magpa'practice sila para sa concert sa foundation day. puro nga sila wordsworth at aco lang yata ang choir ng third year na hindi kasama sa kanila, dahil aco lang naman ang third year choir member na non'star.
ang hirap talagng maging odd one out. sabe ni sir e kakanta nga daw aco ng solo sa concert, pero hindi co alam kung matutuloi pa dahil wala naman xang sinasabe si sir.
but this isn't about the performance itself, but the fact that i am performing with them--the people who are important to me--matters. sa choir kase halos nandun na ang mga kaibigan co, ang mga taong gusto cong makasama. kaya nga naglu'look forward aco sa saturdays kung saan mai practice at kanta kame at sa iba pang practice kasama sila. at ngayon, dahil non'star aco, dahil iba aco, e di co man lang sila makakasamang mag'perform. hindi talaga maiwasan ang mga harang at pader sa pagitan ng star at non'star.
--
umuwi muna aco para kumain at magbihis. super ligo nga aco dahil ang inet e. bumili muna aco ng sim co ng globe. retailer sim. P200.00 nga e!
at nung pagdating co sa school, jusme, di naman daw pala tuloi ang practice. nagsukatan lang kame ng pang'costume.
mga 2 o'clock pa lang, kaya super gala kame ni ayyah sa SM. nyahaha!
mai Twilight na pala sa National. kaya lang, yung maliit na Twilight yun e.
wala lang, ikot'ikot lang kame. kumaen ng waffle at ice cream.. nyahahaha!
mai nakita pa nga kame na lalaki na naka'Akatsuki na jacket. ang cute nga nia e!! kaya lang, pang'totoy pa ang itsura. parang mga 13 or 14 lang. malande..
super picture na naman to the max:
hay nako. sana pwedeng parating makipag'bonding with my friends.
Tuesday, January 20, 2009
average day
haay. hindi ko alam kung matutuwa ba aco o maiinis sa pangyayari sa aking araw. walang nama kaseng nangyaring maganda (well, meron naman. kaya lang mga 'little things' lang e), wala din namang nagyaring super panget. so ang masasabi co lang e ang araw na ito ay isa sa mga 'average day'.
dahil exam pa rin, maaga acong nagising. alas'sais aco bumagon kahit halos 1:30 na rin yata aco nakatulog dahil super 'beautification' aco ng aking blog. grabe nga, naaadik na aco sa pagba'blog. ang dame co na ngang na'impluwenxahan e. sila kat at jayson gumawa na ng blog nila. makapang'hikayat pa nga ng iba! hehehe..
nung nagbibihis na aco e bigla na lang uminit ang dugo ng aking nanai na kakadating lang mula sa kaniang work. so super alis na aco mula sa aming bahai dahil baka aco pa ang mapag'initan. at saka kinakabahan din acong mabengga dahil nag'computer nga aco ng bonggang'bongga kaya nag'disappear na aco sa aming haus kahit hindi pa naka'tali ang aking napaka'gandang buhok.
nandun na ang aking mga kamag'aral, syempre, sa skul nang dumating aco. nandun na din si jayson na umabsent kahapon dahil "nakakain ng peanut butter na mai salmonela".
at grabe ha, di aco halos nag'review! mga hanggang kabanat 19 lang yata ang nabasa co sa bahai sa noli. e kabanata 12-22 ang aming pointers e.
pati ang aking science ay wala ding nagyari. sabe co kagabe sa sarili co, magre'review aco habang nagco'computer. naka'status message pa aco sa YM para magtanong kung sinong mai alam ng chemical bonding na yung at makapagpaturo. ayun, wala ding nagyari. tinamad na acong mag'aral.
madali lang naman ang exam namen sa filipino. puro stock knowledge na nga na naman ang aking ginamet dahil konting review lang ang aking ginawa.
nako, yung science co, grabe! madugo! dahil wala acong dalang periodic table sa kadahilanang di co mahanap kung saang lupalop ng aming kabahayan iyon napapunta, ayon nanghiram pa aco kai jayson. at lintek na, tatlo'tatlo pala yung periodic table ni andrade e!
super hirap talaga para sa'kin yung science. actually, madali lang naman siya kung nakinig lang aco. at dahil hindi aco nakinig ay ayun, di co tuloi maintindihan ang exam. pero okay lang, di naman aco nag'sisisi e. di naman aco yung klase ng taong nag'sisisi sa mga bagai na tapos na.
pero nako, di na aco magugulat kung sakaling bumagsak aco sa science sa exam co na yun. pero wag naman sana. kiung saka'sakali kase e ayun lang ang aking tanging bagsak na exam sa school year na ito.
--
EYELINER
nung uwian na, dahil mai dala si apple na eyeliner, e nag'lagai kame ni kat. aco pa. wala lang, trip'trip lang naman namin yun.
sinita na nga kame dati ni sir dahil muka kulto ang mga babae (at lalaki na din, including quitain) dahil kapag green ang eyeliner ng isa, green din ang sa lahat. kapag blue, blue din sa lahat.
this time, dark blue ang dala ni apple. at naglagai nga kame. wala lang, natutuwa lang aco sa sarili co kapag mai eyeliner aco.
nakita co si lea sa main. mai meeting na naman yata sila. edi tinawag co, yayakapin co sana siya, pero napansin ang aking eyeliner. at ayun, pinagalitan na naman aco
sinisita nga aco ng dalawang iyon e, si ayyah at si lea, kapag umiiiral ang aking kalandian
at dahil dun e mejo nasita na naman aco ni lea. dahil nga mai eyeliner na naman aco.
alam co naman na, bilang kaibigan co, e concern din naman sila sa'ken. kaya lang naman kase e, naturingang kaibigan co nga tapos parang gumawa aco nang krimen! e okay lang kung ibang tao ang gumanun sa'ken dahil di naman nila aco kilala e. kaya lang kaibigan co sila e!
anu bang masama sa pag'a-eyeliner?
sabe nila, muka daw acong... emo. ganun.
jusme, lahat ba ng mai bangs/eyeliner e emo!? grabe ah.
saka para kase sa'ken, 'wag mong paki'alaman ang trip ng iba. trip nila yun di ba, kaya wag mong pinapaki'alaman ang mga bagai na gusto nila. pwede kang mag'bigai ng opinion, but not to the point na super papaki'alaman mo sila. respetuhin mo ang gusto nila as long as hindi ka naman nila ginugulo.
pero sadyang mag'kaiba talaga ang mga pananaw ng mga tao.
dahil exam pa rin, maaga acong nagising. alas'sais aco bumagon kahit halos 1:30 na rin yata aco nakatulog dahil super 'beautification' aco ng aking blog. grabe nga, naaadik na aco sa pagba'blog. ang dame co na ngang na'impluwenxahan e. sila kat at jayson gumawa na ng blog nila. makapang'hikayat pa nga ng iba! hehehe..
nung nagbibihis na aco e bigla na lang uminit ang dugo ng aking nanai na kakadating lang mula sa kaniang work. so super alis na aco mula sa aming bahai dahil baka aco pa ang mapag'initan. at saka kinakabahan din acong mabengga dahil nag'computer nga aco ng bonggang'bongga kaya nag'disappear na aco sa aming haus kahit hindi pa naka'tali ang aking napaka'gandang buhok.
nandun na ang aking mga kamag'aral, syempre, sa skul nang dumating aco. nandun na din si jayson na umabsent kahapon dahil "nakakain ng peanut butter na mai salmonela".
at grabe ha, di aco halos nag'review! mga hanggang kabanat 19 lang yata ang nabasa co sa bahai sa noli. e kabanata 12-22 ang aming pointers e.
pati ang aking science ay wala ding nagyari. sabe co kagabe sa sarili co, magre'review aco habang nagco'computer. naka'status message pa aco sa YM para magtanong kung sinong mai alam ng chemical bonding na yung at makapagpaturo. ayun, wala ding nagyari. tinamad na acong mag'aral.
madali lang naman ang exam namen sa filipino. puro stock knowledge na nga na naman ang aking ginamet dahil konting review lang ang aking ginawa.
nako, yung science co, grabe! madugo! dahil wala acong dalang periodic table sa kadahilanang di co mahanap kung saang lupalop ng aming kabahayan iyon napapunta, ayon nanghiram pa aco kai jayson. at lintek na, tatlo'tatlo pala yung periodic table ni andrade e!
super hirap talaga para sa'kin yung science. actually, madali lang naman siya kung nakinig lang aco. at dahil hindi aco nakinig ay ayun, di co tuloi maintindihan ang exam. pero okay lang, di naman aco nag'sisisi e. di naman aco yung klase ng taong nag'sisisi sa mga bagai na tapos na.
pero nako, di na aco magugulat kung sakaling bumagsak aco sa science sa exam co na yun. pero wag naman sana. kiung saka'sakali kase e ayun lang ang aking tanging bagsak na exam sa school year na ito.
--
EYELINER
nung uwian na, dahil mai dala si apple na eyeliner, e nag'lagai kame ni kat. aco pa. wala lang, trip'trip lang naman namin yun.
sinita na nga kame dati ni sir dahil muka kulto ang mga babae (at lalaki na din, including quitain) dahil kapag green ang eyeliner ng isa, green din ang sa lahat. kapag blue, blue din sa lahat.
this time, dark blue ang dala ni apple. at naglagai nga kame. wala lang, natutuwa lang aco sa sarili co kapag mai eyeliner aco.
nakita co si lea sa main. mai meeting na naman yata sila. edi tinawag co, yayakapin co sana siya, pero napansin ang aking eyeliner. at ayun, pinagalitan na naman aco
sinisita nga aco ng dalawang iyon e, si ayyah at si lea, kapag umiiiral ang aking kalandian
at dahil dun e mejo nasita na naman aco ni lea. dahil nga mai eyeliner na naman aco.
alam co naman na, bilang kaibigan co, e concern din naman sila sa'ken. kaya lang naman kase e, naturingang kaibigan co nga tapos parang gumawa aco nang krimen! e okay lang kung ibang tao ang gumanun sa'ken dahil di naman nila aco kilala e. kaya lang kaibigan co sila e!
anu bang masama sa pag'a-eyeliner?
sabe nila, muka daw acong... emo. ganun.
jusme, lahat ba ng mai bangs/eyeliner e emo!? grabe ah.
saka para kase sa'ken, 'wag mong paki'alaman ang trip ng iba. trip nila yun di ba, kaya wag mong pinapaki'alaman ang mga bagai na gusto nila. pwede kang mag'bigai ng opinion, but not to the point na super papaki'alaman mo sila. respetuhin mo ang gusto nila as long as hindi ka naman nila ginugulo.
pero sadyang mag'kaiba talaga ang mga pananaw ng mga tao.
Monday, January 19, 2009
exam
haay. grabe. exam week na naman. ka'itsurahan na naman ng test co. haha! =D
first day ng exam k=anina. bale ang ite'test e AP, TLE, Computer, PE at Arts.
AP at TLE nga lang ang ni'review co dahil wala naman acong libro sa Computer. wala din acong libro sa MAPEH pero sa tingin co e di din naman aco magre'review dun kahet mai libro pa aco.=
medyo maaga pa yung pasok co dahil nasa bahai si mama, so mai nag'asikaso kai iverie papasok.
di co na dinala yung AP book "co". pagdating co, tinanong co kung anu ba yung pointers sa AP dahil di naman aco sure dun. takte, aralin 12-14 daw pala!? e yung ni'review co e 12 at 13 lang e.
so todo cram naman aco. di co nga matandaan na diniscuss yun e. aah.. ou, diniscuss nga yata kase mai Mansa Musa chuva acong nakita e.
pumasok na kami sa room dahil nandun na si Sir Payawal. grabe nga, super dami ng late e. grabe.
dahil nga monitor aco, nasita aco dun sa attendance. panu kase, lasog'lasog na. e sabi ni sir ayusin co daw. e naman kase, panung di magkakalasog'lasog e pinang'hahampas nung ibang teacher kapag na'iinis sa'men. kawawa na nga yung itsura e.
habang super cram aco sa pagre'review sa AP, binigai na yung reservation letter. sabe co pa nga e, "nako, tapos hold daw yung clearance co."
naisep co, parang.. hmm, parang nakaka-"depress" (di aco maka'isep ng right term e, basta, less sa depress) aco kung maho'hold aco.
at ayun nga, nung aco na, sabi ni sir. "Ivy, hold ang reservation mo." akala co naman binibiro lang aco ni sir kase super ngiti pa siya saka yung boses parang pabiro. ayun pala totoo. under observation lang aco hanggang friday.
pero sa totoo lang, okai lang sa'ken. di aco na'depress or what. basta, okay lang, parang normal lang.
e sabi naman ni sir sa'ken, ang laki daw talaga (talagang with matching yung sinabi niya e. wala lang, feeling co it makes a difference) yung pinag'improve at pinag'bago co, unlike nung last year at nung umpisa daw. kaya lang ngayon, medyo nawawala na naman daw aco sa sarili at bumabalik sa dati. pero okai lang, totoo naman kase talagang super ingay co at minsan ay di mapigilan ang bunganga co. yung bulong co nga, sa totoo lang, rinig ng buong klase. magugulat na lang aco na magtitinginan sa'ken ang mga classmate pati na teacher co kahet yung katabi co lang yung kausap co.
oh well, mai hanggang friday pa aco.
--
okai lang naman yung AP. madali lang siya, in fairness, pero siguro e mai mali'mali pa din aco kase nakalimutan co yung iba e.
yung TLE namen, okay lang din. madali din. haha! =D
grabe nga sila kat e, open book! nakow.. buti di napansin ni sir. e nasa likod co lang yung mga iyon e, e nasa tapat lang aco ng teacher's table.
--
ang daya nga ni jayson e, umabsent! e ang dami cong sasabihen sa kania e: itatanong co yung tungkol sa play namin, yung bayad sa TLE, papa'edit ng picture, chuva. tapos umabsent lang! wala tuloi acong partner in crime.
sabi nga nila nakaka'miss nga daw si jayson (yeeha!). ayun, tapos chika glaore na nung recess. naungkat pa nga yung sa kanila ni le-ann, klung sila daw ba. blah blah.
todo daldal e. kaya ayun, sa awa ng langit, di aco nakapag'review sa computer.
grabe nga yung computer co e, puro stock knowledge lang talaga, as in, yung sagot co dun. di nga kase aco nag'review. buti na lang marami naman sagot co.
tinanong nga ni sir kung madali lang daw. e an'dameng nagsabi ng mahirap daw. e parang sabi pa ni sir ang dali'dali na nga daw nung exam super reklamo pa. pero in fairness, madali nga siya kung tutuusin, lalo na kapag nag'review ka. e aco di naman aco nag'review pero mai sagot aco na medyo tama naman siguro.(yabang!) kaya madali nga lang medyo.
yung PE at Arts namen, grabe, super pattern. test 1. pabaliktad na abc, tapos test 2, true lahat. false pa sila ng false e true sagot co. haha! buti nga, tama daw yata yung sagot co e. nyahaha! =D
--
di muna kame pina'uwi agad dahil dumaan pa si sir baez. sinabe na yung mga ECS at EVS scholar e wag mag'absent ngayong week dahil mai bibisita na naman yatang chuva. ang saya nga e, from 5000, baka maging 7000 na yung scholarship namen next school year. yehey!
tambay muna kame sa school nila kat at apple. e nakita co sila ayyah, nilapitana aco. sila eday din tinawag aco para ayusin yung "last will" ng seniors sa Gatekeeper. waah! kame na yung tagapag'mana!
medyo ka'guilty nga dahil naiwan co sila apple e. e puro star na kasama co. haay. ang hirap talaga ng conflict sa non'star ng star students. nasa non'star aco pero ang mga tinuturing cong totoo cong kaibigan e nasa star halos lahat. pero anong magagawa co, nami'miss co na sila ng sobra e. haay.
ang kulet nga ni ayyah, tinalian aco ng super high na pigtails. napag'usapan kase namin na mag'cosplay sa bakasyon. e naisip co na si Amane Misa ng Deathnote ang i'cosplay. super tuwa nga siya sa itsura co, jusme.
o, eto kung itsura co with my high pigtails: (nasa bahai na aco nito)
dahil tanghali na, kakain na sila. niyayaya nga aco ni ayyah na sumama sa chowtrip e. e ayoko sana dahil uuwi na aco. e pinilit niya aco e, tapos lilibre niya pa co. hahaha! =D pero miss co na talagang makipag'bonding sa kanila. parang yung di co pag'attend sa choir ng isang sabado--na tanging araw lang sa linggo na nakakasama co sila--e napaka'laking bagai.
ayun, todo kulitan sa chowtrip. todo okrayan. as usual, aco na naman target. buti nga di aco masyadong bad trip kaya okay lang naman.
haay.. namimiss co na talaga sila! sana parating ganito, yung pwede cong maka'bonding yung mga kaibigan co.
first day ng exam k=anina. bale ang ite'test e AP, TLE, Computer, PE at Arts.
AP at TLE nga lang ang ni'review co dahil wala naman acong libro sa Computer. wala din acong libro sa MAPEH pero sa tingin co e di din naman aco magre'review dun kahet mai libro pa aco.=
medyo maaga pa yung pasok co dahil nasa bahai si mama, so mai nag'asikaso kai iverie papasok.
di co na dinala yung AP book "co". pagdating co, tinanong co kung anu ba yung pointers sa AP dahil di naman aco sure dun. takte, aralin 12-14 daw pala!? e yung ni'review co e 12 at 13 lang e.
so todo cram naman aco. di co nga matandaan na diniscuss yun e. aah.. ou, diniscuss nga yata kase mai Mansa Musa chuva acong nakita e.
pumasok na kami sa room dahil nandun na si Sir Payawal. grabe nga, super dami ng late e. grabe.
dahil nga monitor aco, nasita aco dun sa attendance. panu kase, lasog'lasog na. e sabi ni sir ayusin co daw. e naman kase, panung di magkakalasog'lasog e pinang'hahampas nung ibang teacher kapag na'iinis sa'men. kawawa na nga yung itsura e.
habang super cram aco sa pagre'review sa AP, binigai na yung reservation letter. sabe co pa nga e, "nako, tapos hold daw yung clearance co."
naisep co, parang.. hmm, parang nakaka-"depress" (di aco maka'isep ng right term e, basta, less sa depress) aco kung maho'hold aco.
at ayun nga, nung aco na, sabi ni sir. "Ivy, hold ang reservation mo." akala co naman binibiro lang aco ni sir kase super ngiti pa siya saka yung boses parang pabiro. ayun pala totoo. under observation lang aco hanggang friday.
pero sa totoo lang, okai lang sa'ken. di aco na'depress or what. basta, okay lang, parang normal lang.
e sabi naman ni sir sa'ken, ang laki daw talaga (talagang with matching yung sinabi niya e. wala lang, feeling co it makes a difference) yung pinag'improve at pinag'bago co, unlike nung last year at nung umpisa daw. kaya lang ngayon, medyo nawawala na naman daw aco sa sarili at bumabalik sa dati. pero okai lang, totoo naman kase talagang super ingay co at minsan ay di mapigilan ang bunganga co. yung bulong co nga, sa totoo lang, rinig ng buong klase. magugulat na lang aco na magtitinginan sa'ken ang mga classmate pati na teacher co kahet yung katabi co lang yung kausap co.
oh well, mai hanggang friday pa aco.
--
okai lang naman yung AP. madali lang siya, in fairness, pero siguro e mai mali'mali pa din aco kase nakalimutan co yung iba e.
yung TLE namen, okay lang din. madali din. haha! =D
grabe nga sila kat e, open book! nakow.. buti di napansin ni sir. e nasa likod co lang yung mga iyon e, e nasa tapat lang aco ng teacher's table.
--
ang daya nga ni jayson e, umabsent! e ang dami cong sasabihen sa kania e: itatanong co yung tungkol sa play namin, yung bayad sa TLE, papa'edit ng picture, chuva. tapos umabsent lang! wala tuloi acong partner in crime.
sabi nga nila nakaka'miss nga daw si jayson (yeeha!). ayun, tapos chika glaore na nung recess. naungkat pa nga yung sa kanila ni le-ann, klung sila daw ba. blah blah.
todo daldal e. kaya ayun, sa awa ng langit, di aco nakapag'review sa computer.
grabe nga yung computer co e, puro stock knowledge lang talaga, as in, yung sagot co dun. di nga kase aco nag'review. buti na lang marami naman sagot co.
tinanong nga ni sir kung madali lang daw. e an'dameng nagsabi ng mahirap daw. e parang sabi pa ni sir ang dali'dali na nga daw nung exam super reklamo pa. pero in fairness, madali nga siya kung tutuusin, lalo na kapag nag'review ka. e aco di naman aco nag'review pero mai sagot aco na medyo tama naman siguro.(yabang!) kaya madali nga lang medyo.
yung PE at Arts namen, grabe, super pattern. test 1. pabaliktad na abc, tapos test 2, true lahat. false pa sila ng false e true sagot co. haha! buti nga, tama daw yata yung sagot co e. nyahaha! =D
--
di muna kame pina'uwi agad dahil dumaan pa si sir baez. sinabe na yung mga ECS at EVS scholar e wag mag'absent ngayong week dahil mai bibisita na naman yatang chuva. ang saya nga e, from 5000, baka maging 7000 na yung scholarship namen next school year. yehey!
tambay muna kame sa school nila kat at apple. e nakita co sila ayyah, nilapitana aco. sila eday din tinawag aco para ayusin yung "last will" ng seniors sa Gatekeeper. waah! kame na yung tagapag'mana!
medyo ka'guilty nga dahil naiwan co sila apple e. e puro star na kasama co. haay. ang hirap talaga ng conflict sa non'star ng star students. nasa non'star aco pero ang mga tinuturing cong totoo cong kaibigan e nasa star halos lahat. pero anong magagawa co, nami'miss co na sila ng sobra e. haay.
ang kulet nga ni ayyah, tinalian aco ng super high na pigtails. napag'usapan kase namin na mag'cosplay sa bakasyon. e naisip co na si Amane Misa ng Deathnote ang i'cosplay. super tuwa nga siya sa itsura co, jusme.
o, eto kung itsura co with my high pigtails: (nasa bahai na aco nito)
dahil tanghali na, kakain na sila. niyayaya nga aco ni ayyah na sumama sa chowtrip e. e ayoko sana dahil uuwi na aco. e pinilit niya aco e, tapos lilibre niya pa co. hahaha! =D pero miss co na talagang makipag'bonding sa kanila. parang yung di co pag'attend sa choir ng isang sabado--na tanging araw lang sa linggo na nakakasama co sila--e napaka'laking bagai.
ayun, todo kulitan sa chowtrip. todo okrayan. as usual, aco na naman target. buti nga di aco masyadong bad trip kaya okay lang naman.
haay.. namimiss co na talaga sila! sana parating ganito, yung pwede cong maka'bonding yung mga kaibigan co.
Friday, January 16, 2009
adik kame!
masaya naman ang araw co kahet medyo mai pagka'gulo. =D
wala naman masaydong ginawa ngayun dahhil puro wala ang mga teachers, kahet na nga exam na next monday.
nung english time namen, nag'sabe lang kame ng advice'advice dun sa letter na binigai ni ms. varcas. tapos maya'maya, napunta na yung topic sa blogs.
mai blog pala si olid. tapos si kat din pala gumawa dahel nakita dun sa YM co. tapos si jayson binasa pala kagabe yung blog.
at ayun, naglokohan na kame tungkol sa blog. takte yun si jayson, IPANGALANDAKAN DAW BA YUNG NILALAMAN NG BLOG CO!!??
nabasa nia kase yung blog entry co na ang title ay "topak". eh tungkol nga yun dun sa umiyak aco. na lumaki pa nga medyo yung issue. jusme, kinabisado yung nakasulat at ni'broadcast!
kaya nga gumawa aco ng "rules" dito sa blog co e. panu kase si jayson.. hmpft. iii... (=,=)
ang ingay co nga kaya mejo nasita aco ni ms. varcas. okay lang yun, sanay na siya! hahahaha!
at dahil dun sa pag'uusap tungkol sa blog, ayun, nag'promote na din ng blog ang lola mo! hahaha!
--
grabe kaninang TLE time, super nawi'wiwi na aco habang nagdi'discuss si mrs. herrara.
ewan co ba kung baket kapag TLE namen (na pagkatapos ng lunch) e naiihi aco. grabe.. super pigil aco e.
e nakakahiya naman magpaalam kase nagdi'discuss siya. so ayun, nung natapos na siyang mag'discuss, nagpaalam na agad aco at kumaripas ng takbo sa CR! hahahaha!
--
wala na naman si sir cejero. AP namen yun, pagkatapos ng TLE.
so chika galore kame. kuntodo ingay na naman e. syempre pa, isa aco sa mga pinakamaingay.
umupo kame dun sa mai teacher's desk at nagkaka'kanta ang bata. ewan co ba, ngayun talaga, trip na trip cong kumanta.
nung natapos na yun. kwentuhan naman. ang ingay nga e. at dahil dala co ang aking mp5, mejo nag'sound trip muna. tapos nagvi'video video ng na parang tanga lang. hahaha.
(by the way, here are our nonsense videos, just in case you wanna watch how crazy we are:)
nonsense videos of ivy, jayson, apple, and the others.
my nonsense video
nonsense music video nila ponan at randall
ang ingay na naman, bunganga ng bunganga. hay..
pero medyo nanahimik na aco kase nag'papalitan na naman kame ni jayson ng... ng... not-so-good words tapos ang lakas'lakas pa ng mga boses namen. ayun, nainis yata si jilliane. sabe:
"ang ingay'ingay mo aybi! para kang yung mga babaeng naka'short na ganito ka'iksi diyan sa cuyab!"
i know what she means. siguro nga na'bwiset na sa kaingayan co kaya na'demonyo na naman. di naman aco na'offend, alam co namang hindi aco ganun e. (nako, bakut ba hindi aco na'ooffend sa mga bagai na ganian pero sa mas maliit na bagai dun aco sensitive?) honestly, wala talaga, di aco na'offend. pero nanahimik pa din aco dahil baka sumosobra na naman aco ng kaingayan at di na nakakatuwa sa iba.sila apple kase, tawa ng tawa pa din ng tawa sa'men ni jayson.
ayun.. recess na. dahil walang earphone ang aking lecheng mp5, nag'sound trip aco nang nakahilig sa desk ng upuan habang naka'tapat sa tenga co yung speaker. =D
--
nagsa'sound trip pa din aco nang dumating si ms. noleal. edi tinago co na..
in fairness ah, nakinig aco ngayun sa lesson niya.
e panu naman kase, exams na nga sa monday e wala man lang acong kaalam'alam sa mga pointers na binigay niya. promise, di aco nag'eexagerate.<(bola!) kaya kuntodo ingay kame. at nung nilabas co na yung mp5, super picture na! grabeh. here are some of our pictures. syempre yung nilagai co yung kasama aco! =D 
aco at si amil. sinu yung isang naka'singit
hay. tama na. ang sipag co yatang mag'blog ngayun ah.
wala naman masaydong ginawa ngayun dahhil puro wala ang mga teachers, kahet na nga exam na next monday.
nung english time namen, nag'sabe lang kame ng advice'advice dun sa letter na binigai ni ms. varcas. tapos maya'maya, napunta na yung topic sa blogs.
mai blog pala si olid. tapos si kat din pala gumawa dahel nakita dun sa YM co. tapos si jayson binasa pala kagabe yung blog.
at ayun, naglokohan na kame tungkol sa blog. takte yun si jayson, IPANGALANDAKAN DAW BA YUNG NILALAMAN NG BLOG CO!!??
nabasa nia kase yung blog entry co na ang title ay "topak". eh tungkol nga yun dun sa umiyak aco. na lumaki pa nga medyo yung issue. jusme, kinabisado yung nakasulat at ni'broadcast!
kaya nga gumawa aco ng "rules" dito sa blog co e. panu kase si jayson.. hmpft. iii... (=,=)
ang ingay co nga kaya mejo nasita aco ni ms. varcas. okay lang yun, sanay na siya! hahahaha!
at dahil dun sa pag'uusap tungkol sa blog, ayun, nag'promote na din ng blog ang lola mo! hahaha!
--
grabe kaninang TLE time, super nawi'wiwi na aco habang nagdi'discuss si mrs. herrara.
ewan co ba kung baket kapag TLE namen (na pagkatapos ng lunch) e naiihi aco. grabe.. super pigil aco e.
e nakakahiya naman magpaalam kase nagdi'discuss siya. so ayun, nung natapos na siyang mag'discuss, nagpaalam na agad aco at kumaripas ng takbo sa CR! hahahaha!
--
wala na naman si sir cejero. AP namen yun, pagkatapos ng TLE.
so chika galore kame. kuntodo ingay na naman e. syempre pa, isa aco sa mga pinakamaingay.
umupo kame dun sa mai teacher's desk at nagkaka'kanta ang bata. ewan co ba, ngayun talaga, trip na trip cong kumanta.
nung natapos na yun. kwentuhan naman. ang ingay nga e. at dahil dala co ang aking mp5, mejo nag'sound trip muna. tapos nagvi'video video ng na parang tanga lang. hahaha.
(by the way, here are our nonsense videos, just in case you wanna watch how crazy we are:)
nonsense videos of ivy, jayson, apple, and the others.
my nonsense video
nonsense music video nila ponan at randall
ang ingay na naman, bunganga ng bunganga. hay..
pero medyo nanahimik na aco kase nag'papalitan na naman kame ni jayson ng... ng... not-so-good words tapos ang lakas'lakas pa ng mga boses namen. ayun, nainis yata si jilliane. sabe:
"ang ingay'ingay mo aybi! para kang yung mga babaeng naka'short na ganito ka'iksi diyan sa cuyab!"
i know what she means. siguro nga na'bwiset na sa kaingayan co kaya na'demonyo na naman. di naman aco na'offend, alam co namang hindi aco ganun e. (nako, bakut ba hindi aco na'ooffend sa mga bagai na ganian pero sa mas maliit na bagai dun aco sensitive?) honestly, wala talaga, di aco na'offend. pero nanahimik pa din aco dahil baka sumosobra na naman aco ng kaingayan at di na nakakatuwa sa iba.
ayun.. recess na. dahil walang earphone ang aking lecheng mp5, nag'sound trip aco nang nakahilig sa desk ng upuan habang naka'tapat sa tenga co yung speaker. =D
--
nagsa'sound trip pa din aco nang dumating si ms. noleal. edi tinago co na..
in fairness ah, nakinig aco ngayun sa lesson niya.
e panu naman kase, exams na nga sa monday e wala man lang acong kaalam'alam sa mga pointers na binigay niya. promise, di aco nag'eexagerate.
aco at si amil. sinu yung isang naka'singit
hay. tama na. ang sipag co yatang mag'blog ngayun ah.
attention to my blog readers! please READ this!
takte, akalain mo yun, mai nagbabasa pala sa blog co??!!
post lang aco ng post dito e, akala co walang nagbabasa. meron pala.
di co alam kung dapat ba acong matuwa, o kung dapat co ba itong ika'alarma.
syempre, masaya aco dahil mai nagta'tiyaga naman palang bumasa sa mga happenings sa aking buhai'buhai.
kaya lang kase, dito sa blog co na ito nilalagai yung mga bagay na di co sinasabi ng harapan. bale, talagang literal na diary co na talaga halos ito. dito talaga nakalagai yung mga feelingss and emotions co, mga thoughts co. ganun.
at naaalarma aco dahil, hindi kaya napanghihimasukan na ang private life co?
kaya acoi maglalagai ng "rules" tungkol sa aking blog.(hahaha, kung anu'anong kalandian ang nalalaman e)
Rule #1:
eto ang pinaka'importante sa lahat. dahil nga nagsisilbi talagng diary itong blog(s) co, e sana naman, wag niong i'bulgar ang mga nilalaman nito. okay, ganito yon: kung ano yung nabasa niyo dito, sa inyo na yun, 'wag niyo nang ipangalandakan. pwede niyo naman acong kausapin tungkol sa blog co e.
example:
"uy ivy, malandi ka! anu yang nabasa co sa blog mo na chuva cheness eklavu??"
pero hangga't maaari ai sa'tin sa'tin na lang yun lalo na kung personal. hindi naman sa mai tinatago aco or what, ayoko lang talagang sa ibang tao nanggagaling iyong mga bagay tungkol sa'ken, gusto co sa sarili co mismo.
kaya 'wag niyo nang masyadong i'broadcast okay? pero kung napag'uusapan din naman ang tungkol sa mga ka'blog-an, edi okay lang.
Rule #2:
actually di naman talaga siya "rule", pwede niyong sundin o hindi.
eto lang naman yun: wish co lang naman e kung nabasa niyo ang mga blog entries co e mag'comment naman kayo.
duh!? paramdam kaya kayu! mai nagbabasa na pala sa blog co, wala acong kamalai'malai.
kaya sana naman, mag'comment kayo. dun sa mai mismong blog entry ah. halimbawa, etong blog entry co na ito ang nabasa niyo, sa baba nito, i'click nio na lang yung 0 comment o batsa yung ganun, at pwede na kayung mag'post ng comments kahet pa di kayo naka'register sa blogger.
--
ayun. ayun lang naman ang aking mga kahilingan sa pagbabasa niyo ng aking blog. sana ay masunod, lalo na yung Rule #1.
salamat!!
*gonna start posting another blog entry again*
post lang aco ng post dito e, akala co walang nagbabasa. meron pala.
di co alam kung dapat ba acong matuwa, o kung dapat co ba itong ika'alarma.
syempre, masaya aco dahil mai nagta'tiyaga naman palang bumasa sa mga happenings sa aking buhai'buhai.
kaya lang kase, dito sa blog co na ito nilalagai yung mga bagay na di co sinasabi ng harapan. bale, talagang literal na diary co na talaga halos ito. dito talaga nakalagai yung mga feelingss and emotions co, mga thoughts co. ganun.
at naaalarma aco dahil, hindi kaya napanghihimasukan na ang private life co?
kaya acoi maglalagai ng "rules" tungkol sa aking blog.(hahaha, kung anu'anong kalandian ang nalalaman e)
Rule #1:
eto ang pinaka'importante sa lahat. dahil nga nagsisilbi talagng diary itong blog(s) co, e sana naman, wag niong i'bulgar ang mga nilalaman nito. okay, ganito yon: kung ano yung nabasa niyo dito, sa inyo na yun, 'wag niyo nang ipangalandakan. pwede niyo naman acong kausapin tungkol sa blog co e.
example:
"uy ivy, malandi ka! anu yang nabasa co sa blog mo na chuva cheness eklavu??"
pero hangga't maaari ai sa'tin sa'tin na lang yun lalo na kung personal. hindi naman sa mai tinatago aco or what, ayoko lang talagang sa ibang tao nanggagaling iyong mga bagay tungkol sa'ken, gusto co sa sarili co mismo.
kaya 'wag niyo nang masyadong i'broadcast okay? pero kung napag'uusapan din naman ang tungkol sa mga ka'blog-an, edi okay lang.
Rule #2:
actually di naman talaga siya "rule", pwede niyong sundin o hindi.
eto lang naman yun: wish co lang naman e kung nabasa niyo ang mga blog entries co e mag'comment naman kayo.
duh!? paramdam kaya kayu! mai nagbabasa na pala sa blog co, wala acong kamalai'malai.
kaya sana naman, mag'comment kayo. dun sa mai mismong blog entry ah. halimbawa, etong blog entry co na ito ang nabasa niyo, sa baba nito, i'click nio na lang yung 0 comment o batsa yung ganun, at pwede na kayung mag'post ng comments kahet pa di kayo naka'register sa blogger.
--
ayun. ayun lang naman ang aking mga kahilingan sa pagbabasa niyo ng aking blog. sana ay masunod, lalo na yung Rule #1.
salamat!!
*gonna start posting another blog entry again*
friends *
damn, i feel so... so annoyed with the people around me. and yet, i could tell them that they're annoying me already, to stop them what they are doing and saying to me, no matter how much i wanted to.
simply because i've got no chance to tell them.
and whenever i am speaking to these people, i forgot my irritation to them, i forgot what i am going to say to them.
i am not being plastik, honestly. the truth is, i am becoming the real me whenever i am with them. the happiness, the laughter, the smiles, the words. everything is real, genuine. not a single superficial action.
and the reason why i forgot everything is because all i could think of is how happy am i, how glad am i being with them.
because these persons are actually the ones i considered as real, loved friends, my most important persons.
damn, what should i do? damn damn damn.
END.
simply because i've got no chance to tell them.
and whenever i am speaking to these people, i forgot my irritation to them, i forgot what i am going to say to them.
i am not being plastik, honestly. the truth is, i am becoming the real me whenever i am with them. the happiness, the laughter, the smiles, the words. everything is real, genuine. not a single superficial action.
and the reason why i forgot everything is because all i could think of is how happy am i, how glad am i being with them.
because these persons are actually the ones i considered as real, loved friends, my most important persons.
damn, what should i do? damn damn damn.
END.
conference
kanina, nagkaroon kame ng conference sa online forum na kinabibilangan co.
masaya naman ang naging siumla. nagbibiruan pa nga kame. pinlano din kung anung gagawin sa valentine's day at sa aniversary ng IU.
kaya lang bigla na lang acong nabad'trip.
panu kase, ang plano e ia-RP yung mga characters ng Ouran. kung taken na lahat ng characters, pwedeng kahet wala dun ang i-RP mo.
naiinis din aco kase nung tinanong kung sino ang mai alam sa Ouran chuva, sabe co. "me?"
tapos yung friend co sabe, "I know you don't know it."
sabe co, di aco marunong mag-RP dahil hindi naman talaga. okai lang naman sana dahil maganda yung idea. kaya lang nga, mag'iisep pa aco kung sinong pwede cong i-RP.
tapos mai nag'sabi, si Ryuuk na lang daw ang i-RP. sabe co, sino yun, kung ayun ba yung death god sa death note. tapos nagtatawanan na nga kame dahil yun nga yun. okay lang naman kase biruan naman lang e.
tapos na'puntirya na naman yung aking height. actually, di naman na sensitive subject yun dahil tanggap co nang maliit aco at niloloko co din naman ang sarili co dun sa height co.
ewan co ba, bigla na lang pumutok ang butse co.
at dahil english naman ang language na ginagamet namen kapag nag'uusap kame, binanatan co sila ng:
"tsche. i don't care if i am small. i know that i am much taller than i am, than most people see."
siguro medyo nabigla sila dun sa banat co. naglokohan pa din.
ya-chan: ivy, you'll get nosebleed chuva cheness eklavu
Iori: *looks down at Chbivy* [...]
(sayang pala, sana ni'copy co yung conversation)
di co na matandaan yung comment ng iba o kung nag'comment pa sila. basta, sige pa din yung topic tungkol sa i-RP co si Ryuuk. sabe co nga kai ayyah, "You are so mean!", "I'll knock your head off when I see you tomorrow!", at "Don't even dare to show your shadow!" basta yun na yun. pero ang totoo, naiinis na aco.
naiiyak na nga aco e. naiinis kase e. minsan talaga, mai time na magiging sensitive na lang aco pag'dating sa height co.
come to think of it, di co naman feel na pinag'tutulungan aco o "alone" na naman aco. nabwiset lang talaga co kase... kase... di co na maalala kung anung dahilan. basta, ewan co ba. di co naman masabe na walang kadahi-dahilan kung baket aco naines dahil alam cong meron. pero di co ma'pinpoint kung ano.
kaya di na aco nag'reply sa kanila. after few mintues. natapos na din ang conference.
--
sa totoo lang, di naman aco nagalit sa'kanila. naiinis lang talaga aco.
lalo na kai ayyah.
alam co na mai possibility na mabasa nia ang blog entry na ito pero isusulat co pa din ang tungkol dito.
nakakainis kase e, alam mu yun, feeling co parati nia na lang acong... di co maisep ang proper term e. minamaliit? hindi naman. parang... di nia lang masyadong kino-consider yung feelings co pag naglolokohan na dahil masayadong nake-carried away. don't get me wrong, di aco galit sa kania. minsan lang talaga, nakaka'inis na.
ilang beses na nga acong nagsabe na, "di co muna siya papansinin" o "di muna aco masyadong maglalalapit" sa kania. mga bagai na ganun.
pero kapag nagkita na kame, kapag nag'PM na siya sa'ken sa YM, kapag tumawag na siya sa'men, wala na. makikipag'lokohan na ulet aco, tatawa na ulet aco, makikipag'usap ng normal na parang walang nangyari.
di naman masasabi na pina'plastik co siya. di aco plastik na tao. lahat ng pinapakita co ay totoo, bukal yun sa loob co. habang nag'uusap kame, o kahit sino pang kaibigan co, kahit mai tampo aco e mawawala na. tapos, pagka'tapos ng usapan namen na iyon, wala na. okay na aco. wala na acong tampo. manya'yakap na ulet aco na parang walang nangyari.
at kahet ilang beses co pang sabihen sa sarili co na kakausapin co sila tungkol sa bagai na pinagtatampuhan co. katulad na nga lang nung nangyari nung tuesday.
pero di co pa din masabe. hindi dahel sa pinanghihinaan aco ng loob na sabihen, kundi dahil di aco nabibigyan ng pagkakataong magsalita.
kapag mag'uusap kase kame (plural term to ah) e wala na, iba na yung topic. at nakaka'limutan co na ang tampo at inis co. at kahet sabihen co pa na sarili co na maging malungkot aco sa harap nila (scripted e no) e di co pa din magawa. kase kapag kasama at kausap co yung mga kaibigan co e masaya na aco, wala na acong ibang iniisep kundi sila at yung kasiyahan co dahil kasama co sila.
i guess i just cannot resist my real, beloved friends. the persons that i considered the most important ones in my life.
masaya naman ang naging siumla. nagbibiruan pa nga kame. pinlano din kung anung gagawin sa valentine's day at sa aniversary ng IU.
kaya lang bigla na lang acong nabad'trip.
panu kase, ang plano e ia-RP yung mga characters ng Ouran. kung taken na lahat ng characters, pwedeng kahet wala dun ang i-RP mo.
naiinis din aco kase nung tinanong kung sino ang mai alam sa Ouran chuva, sabe co. "me?"
tapos yung friend co sabe, "I know you don't know it."
sabe co, di aco marunong mag-RP dahil hindi naman talaga. okai lang naman sana dahil maganda yung idea. kaya lang nga, mag'iisep pa aco kung sinong pwede cong i-RP.
tapos mai nag'sabi, si Ryuuk na lang daw ang i-RP. sabe co, sino yun, kung ayun ba yung death god sa death note. tapos nagtatawanan na nga kame dahil yun nga yun. okay lang naman kase biruan naman lang e.
tapos na'puntirya na naman yung aking height. actually, di naman na sensitive subject yun dahil tanggap co nang maliit aco at niloloko co din naman ang sarili co dun sa height co.
ewan co ba, bigla na lang pumutok ang butse co.
at dahil english naman ang language na ginagamet namen kapag nag'uusap kame, binanatan co sila ng:
"tsche. i don't care if i am small. i know that i am much taller than i am, than most people see."
siguro medyo nabigla sila dun sa banat co. naglokohan pa din.
ya-chan: ivy, you'll get nosebleed chuva cheness eklavu
Iori: *looks down at Chbivy* [...]
(sayang pala, sana ni'copy co yung conversation)
di co na matandaan yung comment ng iba o kung nag'comment pa sila. basta, sige pa din yung topic tungkol sa i-RP co si Ryuuk. sabe co nga kai ayyah, "You are so mean!", "I'll knock your head off when I see you tomorrow!", at "Don't even dare to show your shadow!" basta yun na yun. pero ang totoo, naiinis na aco.
naiiyak na nga aco e. naiinis kase e. minsan talaga, mai time na magiging sensitive na lang aco pag'dating sa height co.
come to think of it, di co naman feel na pinag'tutulungan aco o "alone" na naman aco. nabwiset lang talaga co kase... kase... di co na maalala kung anung dahilan. basta, ewan co ba. di co naman masabe na walang kadahi-dahilan kung baket aco naines dahil alam cong meron. pero di co ma'pinpoint kung ano.
kaya di na aco nag'reply sa kanila. after few mintues. natapos na din ang conference.
--
sa totoo lang, di naman aco nagalit sa'kanila. naiinis lang talaga aco.
lalo na kai ayyah.
alam co na mai possibility na mabasa nia ang blog entry na ito pero isusulat co pa din ang tungkol dito.
nakakainis kase e, alam mu yun, feeling co parati nia na lang acong... di co maisep ang proper term e. minamaliit? hindi naman. parang... di nia lang masyadong kino-consider yung feelings co pag naglolokohan na dahil masayadong nake-carried away. don't get me wrong, di aco galit sa kania. minsan lang talaga, nakaka'inis na.
ilang beses na nga acong nagsabe na, "di co muna siya papansinin" o "di muna aco masyadong maglalalapit" sa kania. mga bagai na ganun.
pero kapag nagkita na kame, kapag nag'PM na siya sa'ken sa YM, kapag tumawag na siya sa'men, wala na. makikipag'lokohan na ulet aco, tatawa na ulet aco, makikipag'usap ng normal na parang walang nangyari.
di naman masasabi na pina'plastik co siya. di aco plastik na tao. lahat ng pinapakita co ay totoo, bukal yun sa loob co. habang nag'uusap kame, o kahit sino pang kaibigan co, kahit mai tampo aco e mawawala na. tapos, pagka'tapos ng usapan namen na iyon, wala na. okay na aco. wala na acong tampo. manya'yakap na ulet aco na parang walang nangyari.
at kahet ilang beses co pang sabihen sa sarili co na kakausapin co sila tungkol sa bagai na pinagtatampuhan co. katulad na nga lang nung nangyari nung tuesday.
pero di co pa din masabe. hindi dahel sa pinanghihinaan aco ng loob na sabihen, kundi dahil di aco nabibigyan ng pagkakataong magsalita.
kapag mag'uusap kase kame (plural term to ah) e wala na, iba na yung topic. at nakaka'limutan co na ang tampo at inis co. at kahet sabihen co pa na sarili co na maging malungkot aco sa harap nila (scripted e no) e di co pa din magawa. kase kapag kasama at kausap co yung mga kaibigan co e masaya na aco, wala na acong ibang iniisep kundi sila at yung kasiyahan co dahil kasama co sila.
i guess i just cannot resist my real, beloved friends. the persons that i considered the most important ones in my life.
Wednesday, January 14, 2009
topak
01.13.09
grabe! super kakainis ang araw na ito. super lungkot ng mga nangyari, super... disappointed aco sa events, lalong-lao na sa mga tao sa paligid co. dammit.
actually, masaya naman ang simula ng araw co. super happy co ngayon. tawa na naman aco ng tawa (as usual) na parang wala nang bukas.
hanggang sa mag'AP na.
pinaghahandaan namin yung play namin sa AP. nag'groupings na. maswerte pa nga aco dahil kahet papano ay mga matitinong members yung napuntahan cong group. si jayson ang leader namen, na pinagpapasalamat co dahil nababanas na aco sa pagli'leader palage.
ang ipe'play namin ay tungkol sa greek gods ang goddesses ng greece, cleopatra ng egypt, at alexander the great ng rome. luckily, greece ang napunta sa'min. e ayun yung gusto ng lahat na makuha. nag'hihiyawan pa nga kame na dapat sa'men mapunta ang greece dahil nasa amin si andrade.
greece (grease)=Andrade Cebo-ano
kaya super hiyaw talaga kame dahil ang nakuha ni jayson dun sa pina'agaw na papel e Greece. pero first naman kameng magpe'perform. okay lang, at least maganda yung play namen. sabe co kase sana kung di greece e egypt ang makuha namen para maganda.
at pina'punta na kame sa kaniya'kanya nameng grupo para mapag'usapan ang "en gradeng" play. share naman aco ng ideas co. enthusiastic pa aco dahil masaya aco nang araw na iyon.
sa likod co, naghaharutan sila araojo at olid.
at ayun, napasama aco sa harutan. at nainis aco. feeling co... nabastos aco.
actually, wala naman talagang nangyari. humawak lang si olid sa balikat co habang nasa likod co siya at gumawa ng... ng... ng di kaaya-ayang tunog. at ayun, nainis na aco. hinampas co si olid ng pagkalakas'lakas: isa sa ulo, isa sa balikat. at si araojo: isa sa likod. alam cong malakas talaga kase lumagutok yung pamaypay sa balat nila, saka napa-"aww.." yung mga nakakita. kawawang pamaypay ni jayson.
at bumaling na ulit aco sa mga ka'grupo co. tahimik aco.
shet. wala na, nabad'trip na aco.
...
...
at nag'init na yung mata co. may mga luha na. pinunasan co na sila bago pa tumulo sa pisngi co. at binirahan co sila ng walk'out palabas ng room. kahet pa narinig cong tinawag aco nila jayson.
derecho aco sa CR dahil malapit lang naman yung, sa tabi lang ng room namen. ni'lock co na yung doorknob, tutal wala namang magsi'CR dahil may klase pa ang third year. at dun aco humagulgol ng iyak.
actually, di co alam kung baket kailangan cong umiyak e. wala naman talagang nangyari ng masama o talagang grabe. mas grabe pa ng yung paghaharutan at balyahan namin nila araojo at ponan nung monday e.
pero wala, naiyak na talaga aco.
habang umiiyak aco, ang naiisep co lang, "baket ba binabastos aco ng mga lalaking iyon? baket sa iba naman di sila ganun? baket, babae din naman aco ah! nakakainis! aco ba ang nagbibigay ng dahilan para bastusin nila aco? bwiset talaga ang mga lalaki sa mundo!"
alam co naman ang sagot dun sa mga tanong co sa sarili co e. di naman aco normal na babae. or rather, di aco ang typical na babae. tingin co nga e hindi naman talaga babae ang tingin sa'kin ng mga lalake. magaslaw aco, galawgaw, maharot, magulo, at lalong-lalo na, mukang bata. umabot na nga aco ng third year pero hanggang ngayon e nakikipag'balyahan at nakikipag'hampasan pa rin aco ng tambo sa mga lalaki e.
kaya siguro ganun. sabihen na lang natin na... medyo mas komporatble na ang mga lalake na biruin at lokohin aco kaysa sa ibang lalaki dahil nakikisabay din aco ng asaran at tuksuhan.
kaya siguro hindi na din aco masyadong kina'iilangan ng mga lalaki na okray'okrayin. kase nga, makikipagsabayan aco ng asaran.
pero dahil ba doon, dahil masyado na silang komportableng lokohin at asarin aco, nawala na yung respeto nila sa'ken?
siguro nga aco din ang mai kasalanan. kase magaslaw aco, makulet, maharot, mukang bata. haay.
nature co na nga ang ganito e. since the beginning of my exixtence in earth e malapit na talaga aco sa mga lalaki, yung mga kaklase cong lalaki. yung malapit in the sense na kakulitan at kaasaran. mga mortal enimies. at the same time, best buddies.
grabe! super kakainis ang araw na ito. super lungkot ng mga nangyari, super... disappointed aco sa events, lalong-lao na sa mga tao sa paligid co. dammit.
actually, masaya naman ang simula ng araw co. super happy co ngayon. tawa na naman aco ng tawa (as usual) na parang wala nang bukas.
hanggang sa mag'AP na.
pinaghahandaan namin yung play namin sa AP. nag'groupings na. maswerte pa nga aco dahil kahet papano ay mga matitinong members yung napuntahan cong group. si jayson ang leader namen, na pinagpapasalamat co dahil nababanas na aco sa pagli'leader palage.
ang ipe'play namin ay tungkol sa greek gods ang goddesses ng greece, cleopatra ng egypt, at alexander the great ng rome. luckily, greece ang napunta sa'min. e ayun yung gusto ng lahat na makuha. nag'hihiyawan pa nga kame na dapat sa'men mapunta ang greece dahil nasa amin si andrade.
greece (grease)=Andrade Cebo-ano
kaya super hiyaw talaga kame dahil ang nakuha ni jayson dun sa pina'agaw na papel e Greece. pero first naman kameng magpe'perform. okay lang, at least maganda yung play namen. sabe co kase sana kung di greece e egypt ang makuha namen para maganda.
at pina'punta na kame sa kaniya'kanya nameng grupo para mapag'usapan ang "en gradeng" play. share naman aco ng ideas co. enthusiastic pa aco dahil masaya aco nang araw na iyon.
sa likod co, naghaharutan sila araojo at olid.
at ayun, napasama aco sa harutan. at nainis aco. feeling co... nabastos aco.
actually, wala naman talagang nangyari. humawak lang si olid sa balikat co habang nasa likod co siya at gumawa ng... ng... ng di kaaya-ayang tunog. at ayun, nainis na aco. hinampas co si olid ng pagkalakas'lakas: isa sa ulo, isa sa balikat. at si araojo: isa sa likod. alam cong malakas talaga kase lumagutok yung pamaypay sa balat nila, saka napa-"aww.." yung mga nakakita. kawawang pamaypay ni jayson.
at bumaling na ulit aco sa mga ka'grupo co. tahimik aco.
shet. wala na, nabad'trip na aco.
...
...
at nag'init na yung mata co. may mga luha na. pinunasan co na sila bago pa tumulo sa pisngi co. at binirahan co sila ng walk'out palabas ng room. kahet pa narinig cong tinawag aco nila jayson.
derecho aco sa CR dahil malapit lang naman yung, sa tabi lang ng room namen. ni'lock co na yung doorknob, tutal wala namang magsi'CR dahil may klase pa ang third year. at dun aco humagulgol ng iyak.
actually, di co alam kung baket kailangan cong umiyak e. wala naman talagang nangyari ng masama o talagang grabe. mas grabe pa ng yung paghaharutan at balyahan namin nila araojo at ponan nung monday e.
pero wala, naiyak na talaga aco.
habang umiiyak aco, ang naiisep co lang, "baket ba binabastos aco ng mga lalaking iyon? baket sa iba naman di sila ganun? baket, babae din naman aco ah! nakakainis! aco ba ang nagbibigay ng dahilan para bastusin nila aco? bwiset talaga ang mga lalaki sa mundo!"
alam co naman ang sagot dun sa mga tanong co sa sarili co e. di naman aco normal na babae. or rather, di aco ang typical na babae. tingin co nga e hindi naman talaga babae ang tingin sa'kin ng mga lalake. magaslaw aco, galawgaw, maharot, magulo, at lalong-lalo na, mukang bata. umabot na nga aco ng third year pero hanggang ngayon e nakikipag'balyahan at nakikipag'hampasan pa rin aco ng tambo sa mga lalaki e.
kaya siguro ganun. sabihen na lang natin na... medyo mas komporatble na ang mga lalake na biruin at lokohin aco kaysa sa ibang lalaki dahil nakikisabay din aco ng asaran at tuksuhan.
kaya siguro hindi na din aco masyadong kina'iilangan ng mga lalaki na okray'okrayin. kase nga, makikipagsabayan aco ng asaran.
pero dahil ba doon, dahil masyado na silang komportableng lokohin at asarin aco, nawala na yung respeto nila sa'ken?
siguro nga aco din ang mai kasalanan. kase magaslaw aco, makulet, maharot, mukang bata. haay.
nature co na nga ang ganito e. since the beginning of my exixtence in earth e malapit na talaga aco sa mga lalaki, yung mga kaklase cong lalaki. yung malapit in the sense na kakulitan at kaasaran. mga mortal enimies. at the same time, best buddies.
MMD (commonly known as Mutiple Mood Disorder)
kung kayo e nagtataka kung ano ba ang ibig sabihen ng MMD na iyon e wag niyo nang pag'isipen ang sarili niyo. hindi naman 'yan isang medical term e. actually, imbento co nga lang 'yang term na iyan e. =D
ilang araw co na ring status message sa YM ang *ish having mutiple mood disorder*. may mga nagtanong nga sa'ken kung ano na naman ka'ek-ekan ang naimbento co.
actually, totoo naman iyo at hindi ek-ek lang. dahil lately, grabe na talag ang atake ng mood swings co, nitong january lang iyon lumala e. super talaga, nakakainis na nga rin. one time masaya aco, tapos magiging annoyed, then makulet, tapos bigla-bigla na lang acong made'depress.
grabe, minsan talagang nakakainis na itong topak co. masayado na acong nagiging sesitive sa mga wala naman katuturang bagay.
pero kung titingnan mong maige, di naman talaga walang katuturang bagay iyong pinagse'sentir co. kase kahet maliit lang yung mga bagay na iyon e may anggulo na talaga namang ka'bwiset-bwiset. katulad na nga lang nung bote co na pinaglaruan nila morada nung isang araw. kahet simpleng bote yon e talaga namang nakaka'inis dahel gamit mo yun tapos pinaki'alaman di ba?
minsan din, iba't iba ang mood co na nararamdaman ng sabay'sabay. minsan kahet aco nako'confuse na din sa sarili co e. 'pag kausap co si ganyan masaya aco, kapag si ganito naman ang kausap co e nabu'bwiset aco. na'iinis aco kay ganyan pero kapag kaharap co siya e di co magawang mainis. minsan nga e bwiset aco pero bigla naman acong mapapa'ngiti kase mai naisep acong nakakatuwa, o kaya naman e jolly at magulo aco pero bigla'bigla na lang acong mananahimik.
dun sa forum na kasali aco, yung Imagination Unleashed (click niyo na lang yung link sa right para ma'visit yung site. oha! nag'promote!), e nag'post aco dun tungkol sa ka'abnormalan co. at katulad ng iba pang nakaka'pansin, may nagsabe sa'ken na siguro'y may "dalaw" lang daw aco.
nako! grabe talaga! natatawa aco kapag ganun ang sinasabe nila sa'ken. oo nga't babae naman aco at nagda'daan na din sa "pagdadalaga" (asus, kahet di halata!) pero di co tingin na mai konekshon iyon sa bagay na yon. di naman aco ganun dati e.
actually, okay, ganun aco dati pero di naman malala. at kahet naman wala aco nang nakaka'iritang pinagdadaanan ng babae kada buwan e the same pa din. so wala talagang konek.
hay. siguro tingin sa'ken ng mga tao e mai saltik na dahil parati acong tino'topak. grabe!
stupid, annoying multiple mood disorder! >,<
ilang araw co na ring status message sa YM ang *ish having mutiple mood disorder*. may mga nagtanong nga sa'ken kung ano na naman ka'ek-ekan ang naimbento co.
actually, totoo naman iyo at hindi ek-ek lang. dahil lately, grabe na talag ang atake ng mood swings co, nitong january lang iyon lumala e. super talaga, nakakainis na nga rin. one time masaya aco, tapos magiging annoyed, then makulet, tapos bigla-bigla na lang acong made'depress.
grabe, minsan talagang nakakainis na itong topak co. masayado na acong nagiging sesitive sa mga wala naman katuturang bagay.
pero kung titingnan mong maige, di naman talaga walang katuturang bagay iyong pinagse'sentir co. kase kahet maliit lang yung mga bagay na iyon e may anggulo na talaga namang ka'bwiset-bwiset. katulad na nga lang nung bote co na pinaglaruan nila morada nung isang araw. kahet simpleng bote yon e talaga namang nakaka'inis dahel gamit mo yun tapos pinaki'alaman di ba?
minsan din, iba't iba ang mood co na nararamdaman ng sabay'sabay. minsan kahet aco nako'confuse na din sa sarili co e. 'pag kausap co si ganyan masaya aco, kapag si ganito naman ang kausap co e nabu'bwiset aco. na'iinis aco kay ganyan pero kapag kaharap co siya e di co magawang mainis. minsan nga e bwiset aco pero bigla naman acong mapapa'ngiti kase mai naisep acong nakakatuwa, o kaya naman e jolly at magulo aco pero bigla'bigla na lang acong mananahimik.
dun sa forum na kasali aco, yung Imagination Unleashed (click niyo na lang yung link sa right para ma'visit yung site. oha! nag'promote!), e nag'post aco dun tungkol sa ka'abnormalan co. at katulad ng iba pang nakaka'pansin, may nagsabe sa'ken na siguro'y may "dalaw" lang daw aco.
nako! grabe talaga! natatawa aco kapag ganun ang sinasabe nila sa'ken. oo nga't babae naman aco at nagda'daan na din sa "pagdadalaga" (asus, kahet di halata!) pero di co tingin na mai konekshon iyon sa bagay na yon. di naman aco ganun dati e.
actually, okay, ganun aco dati pero di naman malala. at kahet naman wala aco nang nakaka'iritang pinagdadaanan ng babae kada buwan e the same pa din. so wala talagang konek.
hay. siguro tingin sa'ken ng mga tao e mai saltik na dahil parati acong tino'topak. grabe!
stupid, annoying multiple mood disorder! >,<
aah! i miss my blogspot!
kyaa! na'miss cong mag'post dito sa blog co ah. an'tagal nang di aco nakaka'gawa ng entry e.
panu kase, nitong mga nakaraang araw e nawili aco sa pagbabasa ng mga manga. Deathnote saka Kaichou wa Maid-sama ang binabasa co magpa'hanggang ngayon.
tapos nasira pa itong mouse namen. hay, dalawang araw tuloi acong di naka'onLayn. na'miss co ang aking onLine life ha! parang feeling co tuloi ang dame nang nangyari sa onLine world sa halos tatlong araw din na wala aco. =]
at dahil na'ipon na ang kwento co, wish co lang mailagai co yung mga 'yon dito sa aking blog. maghintai kayo at magta'tayp pa aco. =D
...
panu kase, nitong mga nakaraang araw e nawili aco sa pagbabasa ng mga manga. Deathnote saka Kaichou wa Maid-sama ang binabasa co magpa'hanggang ngayon.
tapos nasira pa itong mouse namen. hay, dalawang araw tuloi acong di naka'onLayn. na'miss co ang aking onLine life ha! parang feeling co tuloi ang dame nang nangyari sa onLine world sa halos tatlong araw din na wala aco. =]
at dahil na'ipon na ang kwento co, wish co lang mailagai co yung mga 'yon dito sa aking blog. maghintai kayo at magta'tayp pa aco. =D
...
Thursday, January 8, 2009
beh! bote nga!
muka talaga acong tanga. hay. naiinis aco sa sarili co.
kaninang luchtime, galing aco sa room nila lea. nag'kwentu-kwentuhan. pag balik co sa room namen, tinawag aco ni morada. may hawak siyang bote. inaalog'alog niya yung tubig sa loob. sabe co, "anong meron." ayun pala bote co yon.
ayon, sa di malamang dahilan, nainis aco. nawala aco sa mood. di aco nagsalita ng mga dalawang oras din. well, nagsalita aco. pero di ganun ka'ingay.
muka talaga acong tanga. walang ka'kwenta-kwentang bagay e pinapansin co. well, ganun naman talaga aco. mababaw. mababaw ang kaligayahan, mababaw ang dahilan para mainis, mababaw ang hakbang na kailangan para mawala ang inis.
minsan, naiinis din aco sa sarili co dahil dun. sa tingin co oversensitivity ang tawag dun. ginugulo co ang utak co sa di dapat guluhin, prino'problema ang di dapat problemahin, nangungunsumi aco sa di naman sapat kunsumihin.
kaya ayun. tahimik tuloi aco, pero nabalik na din naman yung mood co bandang hapon.
lintek na mood swings 'to!
kaninang luchtime, galing aco sa room nila lea. nag'kwentu-kwentuhan. pag balik co sa room namen, tinawag aco ni morada. may hawak siyang bote. inaalog'alog niya yung tubig sa loob. sabe co, "anong meron." ayun pala bote co yon.
ayon, sa di malamang dahilan, nainis aco. nawala aco sa mood. di aco nagsalita ng mga dalawang oras din. well, nagsalita aco. pero di ganun ka'ingay.
muka talaga acong tanga. walang ka'kwenta-kwentang bagay e pinapansin co. well, ganun naman talaga aco. mababaw. mababaw ang kaligayahan, mababaw ang dahilan para mainis, mababaw ang hakbang na kailangan para mawala ang inis.
minsan, naiinis din aco sa sarili co dahil dun. sa tingin co oversensitivity ang tawag dun. ginugulo co ang utak co sa di dapat guluhin, prino'problema ang di dapat problemahin, nangungunsumi aco sa di naman sapat kunsumihin.
kaya ayun. tahimik tuloi aco, pero nabalik na din naman yung mood co bandang hapon.
lintek na mood swings 'to!
Tuesday, January 6, 2009
Breaking Dawn! at last, you are mine!
sa wakas! meron na acong Twilight saga book! at iyon ay ang Breaking Dawn! *clap clap*
di naman siya brand new at paperback lang. hardbound na lang kase ng Eclipse at Breaking Dawn ang natira sa bookstores at 500+ at 700+ (respectively) pa ang isa. sao nagtyaga na lang aco sa third hand dahil in good condition pa naman.
kay ayyah co yun nabili, na nabili niya naman sa kaibigang nakilala sa internet. super tawaran to the max pa talaga kame. P415.00 kase original prize nun at nabili niya ng P250.00. binebentya niya sa'ken ng P250.00 ulet. syempre di aco pumayag. sabe co 200 na lang e ayaw. ayun, nabili co ng P225.00! haha! ang daya! X]
pero okay na yun, at least may libro na aco ng Twilight. actually, tapos co na yun, nung third week ng december siguro. e binili co na lang for collecting purpose.
at kahet ang gulo-gulo ng araw co, okay na din dahil may Breaking Dawn na aco!
hay nako. 2009 na 2009 e..
grabe. medyo nakaka'inis din ang araw co ah. masaya naman kaso may mga nakaka'inis na pangyayari ang naganap ngayun.
umagang'umaga e bwiset na bwiset na aco. paano kase, pumasok aco ng 7:20 kahet ang klase co e 9:20 pa para dun sa hands on co sa computer na dalwang buwan na yatang delayed. e dalawa yun, zero aco kapag di co nagawa yun. mai isa acong kasama na tinawagan co pa kagabe para sabiheng pumasok kame ng maaga para nga dun sa hands on namen.
nagkanda'late-late na aco dahil nagplantsa pa aco ng uniform co. madaling'madali pa aco, late din naman aco dahel 7:30 na. wala na ngang formation yung wordsworth, yung section na sasamahan co para sa hand on activity. kaya pumunta aco sa computer lab.
sumilip muna aco. akala co naman sila quitain yung tao sa dulo. katok pa aco, puro wordsworth lang pala. wala pa sila asuncion. si sir payawal din wala. e nahihiya naman acong pumasok dahil wala naman si sir kaya bumaba na lang aco.
medyo pissed aco. sino ba namang di maiinis? gumising aco ng maaga para hands on na yun tapos wala ding nangyari. tinawag-tawagan co pa si asuncion, di naman siya pumunta. nakaka'inis! imbes na nung oras na yun e natututlog pa aco pero nandun aco sa school at naka'tunganga.
kinopya co na nga lang yung kulang cong notes sa english. gagawin co pa sana yung AP pero dahil di co pala dala yung notebook co e umuwi muna aco. pagbalik co, nandun na si cua.
hay. sayang yung hands on co. nakaka'inis talaga!
--
english time. dahil nga nabengga aco (actually kaming dalawa ni quitain) kahapon e niloloko aco nila jayson. dun daw kase aco papa'upuin sa harap e. at walanghiyang quitain yun, di pumasok.
akala co naman nagbibiro si ms. varcas at makakalimutan niya din yun ngayon. aba, pagpasok na pagpasok sabe sa harap daw aco umupo. syempre di aco pumawag, ngi'ngiti-ngiti lang aco na mukang tanga.
feeling co nga inis yun si miss se'ken ngayong 2009 e. dahil nga super tawanan at harutan kame sa likod kahapon (si jayson at quuitain ba naman makatabi mo e). tapos kanina pa e ang sama ng tingin sa'ken ni miss dahil ang kulet co na naman. tinatamad na nga acong mag'recite kahet na nung tinawag aco para ipaliwanag yung lecheng quote e hindi co sinagot kahet may maipapaliwanag naman aco kahet papano. basta. i'm not in the mood. ;]
--
bakit ba ang daming mga seatworks ngayon? nung filipino, essay sa nangyari sa bakasyon co. di co napasa dahil tinamad acong gumawa at di co na natapos. computer naman e essay naman ng bagong gadget ngayong 2009. di co din napasa dahil chika galore kame nina jayson. partida may sakit pa yung tao. at nung science naman, seatwork na defenition of terms dahil di pumasok ang science teacher naming kamuka ni dora. at nung math, super sulat tungkol sa statistics. e di co nagawa agad dahil kumopya pa aco ng di co kinopyang notes nung 3rd quarter dahil nagche'check na naman. aco pa yung pinaka'huling lumabas dahil tinapos co yun!
hay..
--
nakaka'inis yung mga lalaki sa section namen. mga bwiset talaga! ayun yung lalaking "dota boys". panu ba naman, parang kung nasan aco e dun tumatambay.
dati, nasa likod aco e dun din sila nakatambay sa row co.
second at third quarter acong na'glue sa upuan co sa corner right sa harap. dun din ang tambayan nila at inaagawan pa aco ng upuan.
at kanina namang wala kameng teacher, dun na naman sila naka'tambay sa likod kung saan aco naka'upo. nakaka'bwiset na nga e. di co alam kung sinasadya ba nila yon o nagkataon lang.
okay lang naman sana, kaya lang minsan talag nakaka'inis na e. panu ba naman, nananahimik aco bigla na lang tutuktukin yung upuan co, o kaya kukulitin aco. minsan e nagbabasa aco o kaya naman ay "nagco'concentrate sa isang bagay e bigla na lang mag'iingay. minsan e napipilitan acong mag'evacuate dahil kumpulan na yung mga lalaki dun at aco na lang ang babae.
kung sabagay, aco lang naman ang halos babae sa area banda dun sa likod. kaya wala na ding pagkaka'iba.
hay nako. BWISET TALAGANG MGA LALAKI YAN!!
umagang'umaga e bwiset na bwiset na aco. paano kase, pumasok aco ng 7:20 kahet ang klase co e 9:20 pa para dun sa hands on co sa computer na dalwang buwan na yatang delayed. e dalawa yun, zero aco kapag di co nagawa yun. mai isa acong kasama na tinawagan co pa kagabe para sabiheng pumasok kame ng maaga para nga dun sa hands on namen.
nagkanda'late-late na aco dahil nagplantsa pa aco ng uniform co. madaling'madali pa aco, late din naman aco dahel 7:30 na. wala na ngang formation yung wordsworth, yung section na sasamahan co para sa hand on activity. kaya pumunta aco sa computer lab.
sumilip muna aco. akala co naman sila quitain yung tao sa dulo. katok pa aco, puro wordsworth lang pala. wala pa sila asuncion. si sir payawal din wala. e nahihiya naman acong pumasok dahil wala naman si sir kaya bumaba na lang aco.
medyo pissed aco. sino ba namang di maiinis? gumising aco ng maaga para hands on na yun tapos wala ding nangyari. tinawag-tawagan co pa si asuncion, di naman siya pumunta. nakaka'inis! imbes na nung oras na yun e natututlog pa aco pero nandun aco sa school at naka'tunganga.
kinopya co na nga lang yung kulang cong notes sa english. gagawin co pa sana yung AP pero dahil di co pala dala yung notebook co e umuwi muna aco. pagbalik co, nandun na si cua.
hay. sayang yung hands on co. nakaka'inis talaga!
--
english time. dahil nga nabengga aco (actually kaming dalawa ni quitain) kahapon e niloloko aco nila jayson. dun daw kase aco papa'upuin sa harap e. at walanghiyang quitain yun, di pumasok.
akala co naman nagbibiro si ms. varcas at makakalimutan niya din yun ngayon. aba, pagpasok na pagpasok sabe sa harap daw aco umupo. syempre di aco pumawag, ngi'ngiti-ngiti lang aco na mukang tanga.
feeling co nga inis yun si miss se'ken ngayong 2009 e. dahil nga super tawanan at harutan kame sa likod kahapon (si jayson at quuitain ba naman makatabi mo e). tapos kanina pa e ang sama ng tingin sa'ken ni miss dahil ang kulet co na naman. tinatamad na nga acong mag'recite kahet na nung tinawag aco para ipaliwanag yung lecheng quote e hindi co sinagot kahet may maipapaliwanag naman aco kahet papano. basta. i'm not in the mood. ;]
--
bakit ba ang daming mga seatworks ngayon? nung filipino, essay sa nangyari sa bakasyon co. di co napasa dahil tinamad acong gumawa at di co na natapos. computer naman e essay naman ng bagong gadget ngayong 2009. di co din napasa dahil chika galore kame nina jayson. partida may sakit pa yung tao. at nung science naman, seatwork na defenition of terms dahil di pumasok ang science teacher naming kamuka ni dora. at nung math, super sulat tungkol sa statistics. e di co nagawa agad dahil kumopya pa aco ng di co kinopyang notes nung 3rd quarter dahil nagche'check na naman. aco pa yung pinaka'huling lumabas dahil tinapos co yun!
hay..
--
nakaka'inis yung mga lalaki sa section namen. mga bwiset talaga! ayun yung lalaking "dota boys". panu ba naman, parang kung nasan aco e dun tumatambay.
dati, nasa likod aco e dun din sila nakatambay sa row co.
second at third quarter acong na'glue sa upuan co sa corner right sa harap. dun din ang tambayan nila at inaagawan pa aco ng upuan.
at kanina namang wala kameng teacher, dun na naman sila naka'tambay sa likod kung saan aco naka'upo. nakaka'bwiset na nga e. di co alam kung sinasadya ba nila yon o nagkataon lang.
okay lang naman sana, kaya lang minsan talag nakaka'inis na e. panu ba naman, nananahimik aco bigla na lang tutuktukin yung upuan co, o kaya kukulitin aco. minsan e nagbabasa aco o kaya naman ay "nagco'concentrate sa isang bagay e bigla na lang mag'iingay. minsan e napipilitan acong mag'evacuate dahil kumpulan na yung mga lalaki dun at aco na lang ang babae.
kung sabagay, aco lang naman ang halos babae sa area banda dun sa likod. kaya wala na ding pagkaka'iba.
hay nako. BWISET TALAGANG MGA LALAKI YAN!!
Thursday, January 1, 2009
buntis! umuulan ng buntis! *
isa pang kapansin'pansing pangyayari sa 2008 ay ang pagsulputan ng mga buntis. oo, puro buntis di ba?
mapa'artista, anak ng artista, kapitbahay, kamag'anak, at ang masama pa, mga teenagers na buntis.
at marami pa sa kanila ang di pa kasal, nag'aaral pa lang na nasa college o ang iba pa ay high school. grabe nga ang mga kabataan ngayon e, mga mulat na ang isipan sa katotohanan sa mundo.
may napanood aco isang gabi sa sine totoo mga teenagers na nabuntis. karamihan e 16 years old below. meron pa ngang 12 years old e. grabe, mas bata pa sa'ken. e aco nga di co ma'imagine ang sarili co na buntis at lumulobo ang tiyan. grabe talaga. tsk.
ang dami na talagang mga kabataan ngayon ang nae'engage sa premarital sex. buntis dito, buntis doon. jusme, every 2 weeks nga yata e may nababalitaan acong buntis. yung iba, kakilala co pa at may mga ka'edad co pa. nako. uso na ba ang buntis ngayon at nakiki'uso?
di naman sa nangba'bash aco nga mga taong nae'engage sa premarital sex, lalo na yung mga teenagers. may mga kaibigan acong nagco'confide sa'ken na sinuko na nga nila ang bataan. honestly, okay lang naman sa'kin. di naman masyadong nagbago ang tingin co sa kanila. e kung ganun ang trip nila e, anu bang magagawa co? wala naman acong karapang husgahan sila. e kung san sila masaya, edi go! buhay naman nila yun kaya wala acong karapang mangilam. nag'aadvice lang aco at nasa kanila na kung tatanggapin ba nila yung advice co.
and sa'kin lang, sayang naman di ba? yung iba nag'aaral pa sa college or even sa high school. may mga matatalino pa nga at may future sana. tapos ganun ang nangyari. pano na yung kinabukasan nila?
isa pa, kawawa naman yung mga magulang nila na nag'pakahirap para lang mapag'aral sila. yung iba nga, may mga matataas na grades at may future din sana. tapos ganun yung nangyari.
and worse, panu yung magiging anak nila? anong klaseng buhay ang mangyayari sa mga batang yon? kawawa naman kung hindi magiging maganda ang kinabukasan nila dahil sa mga teenagers ngayon na masyadong ine'explore ang 'miracles of life'.
sabe nga ng nanay co e kung mabubuntis daw aco e sabihen co agad at panindigan co daw. nako. grabe talaga. di co ma'imagine ah! saka panu naman mangyayari yun e wala nga acong boyfriend at never pa acong nagka'boyfriend. nako. nanay co talaga.
saka wala naman acong balak mag'explore ng mga bagay'bagay noh. bata pa kaya aco, marami pa acong gustong gawin sa buhay co at marame pa acong pangarap. at, hindi naman sa against aco sa pre-marital sex, pero di talaga aco para dun e.
hay nako. hayaan na nga sila. trip nila yun kaya wala naman acong magagawa. mas okey na nga yun kaysa ipalaglag naman nila yung nabubuong buhay sa sinapupunan nila noh. pero ano na kayang mangyayari sa kabataan pagdating ng panahon? tsk.
tsche. may balak ba akong maging pulitiko?
sabe nga e, uso na daw talaga ang buntis ngayon. at ano ba naman ang tendency ng mga pinoy na gawin kapag may uso? edi maki'uso din! ^_~
mapa'artista, anak ng artista, kapitbahay, kamag'anak, at ang masama pa, mga teenagers na buntis.
at marami pa sa kanila ang di pa kasal, nag'aaral pa lang na nasa college o ang iba pa ay high school. grabe nga ang mga kabataan ngayon e, mga mulat na ang isipan sa katotohanan sa mundo.
may napanood aco isang gabi sa sine totoo mga teenagers na nabuntis. karamihan e 16 years old below. meron pa ngang 12 years old e. grabe, mas bata pa sa'ken. e aco nga di co ma'imagine ang sarili co na buntis at lumulobo ang tiyan. grabe talaga. tsk.
ang dami na talagang mga kabataan ngayon ang nae'engage sa premarital sex. buntis dito, buntis doon. jusme, every 2 weeks nga yata e may nababalitaan acong buntis. yung iba, kakilala co pa at may mga ka'edad co pa. nako. uso na ba ang buntis ngayon at nakiki'uso?
di naman sa nangba'bash aco nga mga taong nae'engage sa premarital sex, lalo na yung mga teenagers. may mga kaibigan acong nagco'confide sa'ken na sinuko na nga nila ang bataan. honestly, okay lang naman sa'kin. di naman masyadong nagbago ang tingin co sa kanila. e kung ganun ang trip nila e, anu bang magagawa co? wala naman acong karapang husgahan sila. e kung san sila masaya, edi go! buhay naman nila yun kaya wala acong karapang mangilam. nag'aadvice lang aco at nasa kanila na kung tatanggapin ba nila yung advice co.
and sa'kin lang, sayang naman di ba? yung iba nag'aaral pa sa college or even sa high school. may mga matatalino pa nga at may future sana. tapos ganun ang nangyari. pano na yung kinabukasan nila?
isa pa, kawawa naman yung mga magulang nila na nag'pakahirap para lang mapag'aral sila. yung iba nga, may mga matataas na grades at may future din sana. tapos ganun yung nangyari.
and worse, panu yung magiging anak nila? anong klaseng buhay ang mangyayari sa mga batang yon? kawawa naman kung hindi magiging maganda ang kinabukasan nila dahil sa mga teenagers ngayon na masyadong ine'explore ang 'miracles of life'.
sabe nga ng nanay co e kung mabubuntis daw aco e sabihen co agad at panindigan co daw. nako. grabe talaga. di co ma'imagine ah! saka panu naman mangyayari yun e wala nga acong boyfriend at never pa acong nagka'boyfriend. nako. nanay co talaga.
saka wala naman acong balak mag'explore ng mga bagay'bagay noh. bata pa kaya aco, marami pa acong gustong gawin sa buhay co at marame pa acong pangarap. at, hindi naman sa against aco sa pre-marital sex, pero di talaga aco para dun e.
hay nako. hayaan na nga sila. trip nila yun kaya wala naman acong magagawa. mas okey na nga yun kaysa ipalaglag naman nila yung nabubuong buhay sa sinapupunan nila noh. pero ano na kayang mangyayari sa kabataan pagdating ng panahon? tsk.
tsche. may balak ba akong maging pulitiko?
sabe nga e, uso na daw talaga ang buntis ngayon. at ano ba naman ang tendency ng mga pinoy na gawin kapag may uso? edi maki'uso din! ^_~
Subscribe to:
Posts (Atom)
